het emplacement zelfst.naamw. Uitspraak: [ ɑmplɑsə'mɛnt ] Afbreekpatroon: em·pla·ce·ment Verbuigingen: emplacementen (meerv.) terrein met een bepaalde bestemming, vooral bij aanlegplaatsen en stations Voorbeeld: 'Het emplacement van de spoorwegen in Deventer bestond vroeger uit een reizigersemplacement en een goederenemplacement.' 11...
1) Deel van een station 2) Geschutbank 3) Laadterrein bij een station 4) Plaats voor bouwwerk 5) Rangeerterrein 6) Spoorwegterrein 7) Stationsterrein 8) Terrein 1) Industrieterrein 2) Rangeerterrein 3) Stationsterrein 
Plaats die is ingericht voor het opstellen van een stuk geschut.
Let op: Spelling van 1858 Fr., de stelling, aanen opstelling of plaatsing; ligging, toestand. Emplaceren, aanstellen, aanwenden
Emplacement is de plaats die is ingericht voor het opstellen van een stuk geschut.
terrein bij station (toon de herkomst via de etymologiebank)
Voorbereide opstellingsplaats voor geschut; ook wel platform; zie ook bank.
Gebied met opstelsporen
terrein bij station
terrein bij station
voorbereide opstellingsplaats voor geschut; ook wel platform; zie ook bank
Plaats die is ingericht voor het opstellen van een stuk geschut.
Plaats die is ingericht voor het opstellen van een stuk geschut.