erkennen werkw. Uitspraak: [ ɛrˈkɛnə(n) ] Afbreekpatroon: er·ken·nen Vervoegingen: erkende (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft erkend (volt.deelw.) (iets) inzien en ook toegeven Voorbeeld: 'je fouten erkennen' je ongelijk schoorvoetend erkennen (met moeite toegeven dat je ongelijk hebt) Synoniemen: aanvaarden agnosceren bekennen h...
1) Aannemen 2) Aanvaarden 3) Accepteren 4) Agnosceren 5) Als wettig aanvaarden 6) Als wettig beschouwen 7) Avoueren 8) Bekennen 9) Belijden 10) Bestaan toegeven 11) Betamen 12) Gelden 13) Het bestaan billijken 14) Het bestaan toegeven 15) Honoreren 16) Huldigen 17) Inzien 18) Kleur bekennen 19) Nageven 1) Aannemen 2) Agnosceren 3) Bekennen 4) Echten 5) Eerbiedigen 6) Honoreren 7) Huldigen 8) Inzien 9) Nageven 10) Onderkennen 11) Onderschrijven 12) Passen 13) Toegegeven 14) Toegeven 15) Wettigen 
inzien; als echt beschouwen (toon de herkomst via de etymologiebank)
het inzien en zeggen dat het zo is vb: hij erkent dat hij een fout maakte Synoniem: toegeven Tegenstellingen: ontkennen tegenspreken loochenen
inzien
inzien
Zodra je je kind hebt erkend, krijg je als vader de plicht en het recht om je kind te onderhouden. Je kind heeft ook gelijk erfrecht gekregen. Zie Babybytes>Erkennen
rechtswetenschap: bepaald recht of bepaalde feiten toegeven of inzien. ...