exciteren werkw. Uitspraak: [ ɛksi'terə(n) ] Afbreekpatroon: ex·ci·te·ren Vervoegingen: exciteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geëxciteerd (volt.deelw.) 1) (een elektron of atoom) naar een hoger energieniveau brengen natuurkunde Voorbeeld: 'De frequentie van zichtbaar licht is hoog genoeg om individuel...
1) Prikkelen 2) Doen ontstaan 
De geleidbaarheid van het membraan (van een zenuwcel) voor Na-ionen verhogend of stimulerend.
opwekken (toon de herkomst via de etymologiebank)