de exponent zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ɛkspo'nɛnt ] Afbreekpatroon: ex·po·nent Verbuigingen: exponenten (meerv.) 1) iemand die (iets) kenmerkend vertegenwoordigt Voorbeeld: 'Hij is exponent van een nieuwe generatie.' Synoniem: representant 2) klein genoteerd getalletje naast een getal dat aangeeft hoe vaak je h...
1) Vertegenwoordiger 2) Superieur 3) Deel van een worteltrekking 4) Machtsgetal 5) Richtingaanwijzer 6) Kenmerkende vertegenwoordiger 7) Aanwijzer 8) Machtsaanwijzer 9) Representant 10) Wiskundige term 
in 24 is 4 de exponent
[wiskunde] Het getal waarmee een ander getal tot een macht wordt verheven. Voorbeeld: men zegt: 49 is de 2e-macht van 7, of 49 is gelijk aan 7-tot-de-macht-2. Hier is het getal 2 de bedoelde exponent.
getal dat aanwijst uit hoeveel gelijke factoren een product bestaat - Jaar van herkomst: 1740 (WNT proportie )
Let op: Spelling van 1858 (wisk.) de aanwijzer, het getal, dat de magt van een ander getal of grootheid aanduidt. Exponeren, aanwijzen, bloot leggen, blootgeven, in gevaar stellen, zich aan gevaar blootstellen
Persoon of zaak die een bepaalde stroming vertegenwoordigt
getal dat aanwijst uit hoeveel gelijke factoren een product bestaat (toon de herkomst via de etymologiebank)
In de wiskunde is een 'exponent' (van het Latijnse 'exponere': buiten plaatsen) het aantal malen dat het grondtal in een machtsverheffing met zichzelf vermenigvuldigd wordt om het resultaat te verkrijgen. Voorbeeld: 
1) Aanwijzer 2) Deel van een worteltrekking 3) Getal dat de macht aanwijst waartoe een getal moet worden verheven 4) Kenmerkende vertegenwoordiger 5) Machtsaanwijzer 6) Persoon die een partij kenmerkend vertegenwoordigt 7) Representant 8) Richtingaanwijzer 9) Superieur 10) Vertegenwoordiger 11) Vooraanstaand vertegenwoordiger van een richting.
kenmerkend vertegenwoordiger