de/het facet zelfst.naamw. Uitspraak: [ fa'sɛt ] Afbreekpatroon: fa·cet Verbuigingen: facetten (meerv.) 1) kant of onderdeel van een zaak Voorbeeld: 'Dit is een gecompliceerde kwestie met veel facetten.' Synoniem: aspect 2) geslepen vlak Voorbeelden: 'een diamant in facetten slijpen' , 'glazen tafel met facet gesl...
1) Geslepen 2) Zijde van een edelsteen 3) Opzicht 4) Geslepen vlak van edelsteen 5) Pauze 6) Onderdeel 7) Geslepen oppervlak 8) Deel van een spiegel 9) Slijpvakje 10) Geslepen vlak op een edelsteen 11) Hoek van een geslepen steen 12) Schuine rand aan een geëtste plaat 13) Schuine rand 14) Scherp randje 
aspect, kant
Uit `De lagere vaktalen: Diamantbewerking` 1914 ruitje, facet.
het oppervlak van een ommatidium, een van de eenheden van het samengestelde oog. Alternatieven: facetten
onderdeel of kant van een bepaalde zaak vb: er is één facet waar we het nog niet over gehad hebben Synoniem: aspect
Een 'facet' is een platgeslepen oppervlak van een metaal, glas of gesteente. In tegenstelling tot het bovengenoemde voorbeeld van een facet, bestaan er ook situaties waarbij facetten ongewenst zijn.
Schuin afgeslepen rand aan de metalen plaat voor een diepdruk. Daardoor loopt de plaat soepel onder de pers door en wordt het papier niet gescheurd of afgesneden door de scherpe rand.
[I] aspect, kant [II] geslepen vlak van een edelsteen