fladderen werkw. Uitspraak: [ ˈflɑdərə(n) ] Afbreekpatroon: flad·de·ren Vervoegingen: fladderde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gefladderd (volt.deelw.) vliegen met vleugels die heel snel op en neer gaan Voorbeeld: 'De jonge merel fladderde uit het nest.' door het leven fladderen (het leven niet al te serieus nemen) Synonieme...
1) Onbeholpen vliegen 2) Dwarrelen 3) Wapperen 4) Ongelijkmatig vliegen 5) Flabberen 6) Met onregelmatige bewegingen vliegen 7) Flapperen 8) Vlinderen 9) Vliegen 
vlinderen, wapperen
hartritmestoornis, waarbij de kamers en boezems van het hart zeer snel ritmisch samentrekken (180 tot 400 keer per minuut).
ongelijkmatig vliegen (toon de herkomst via de etymologiebank)
vliegen met snel op-en-neergaande vleugels vb: de eenden fladderden weg
• [medisch] flutter, vorm van hartritme, waarbij de boezems of kamers zich zeer snel ritmisch samentrekken. •onhandig heen en weer vliegen met veel vleugelgeklap.
vlinderen, wapperen