flapperen werkw. Verbuigingen: flapperde Verbuigingen: geflapperd een klapperend geluid maken door het snel heen en weer gaan, bv. van een zeil door de wind, klapperen 
1) Flabberen 2) Fladderen 3) Wapperen 
klapperen - Voorbeeld: ‘De geit schudt de kop, flappert de oren en doet een sprong’ - Voorbeeld: ‘Waar zij (= de meisjes) (...) voorover op de fiets liggen en rijden dat de panden van hun “complet” achter hen flapperen, - is alle modieuse élégantie er weer af’