glippen werkw. Uitspraak: [ 'xlɪpə(n) ] Afbreekpatroon: glip·pen Vervoegingen: glipte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is geglipt (volt.deelw.) wegglijden Voorbeeld: 'De vis was zo glad dat hij uit mijn handen glipte toen ik hem onder de kraan hield.' (door je vingers) laten glippen (aan je voorbij laten gaan) 'de overwinning door je vi...
1) Floepen 2) Glibberen 3) Glijden 4) Insluipen 5) Litsen 6) Ontschieten 7) Slippen 8) Uitglijden 9) Uitschieten 10) Wegglijden 1) Floepen 2) Glibberen 3) Glijden 4) Losschieten 5) Ontglijden 6) Rennen 7) Slippen 8) Uitglijden 9) Wegglijden 
uitglijden; vluchten; ontschieten (toon de herkomst via de etymologiebank)
(Amsterdams) 'gratis' met het openbaar vervoer gaan 
door glijden naar een andere plaats schuiven vb: ik glipte op de gladde vloer Synoniem: uitglijden
uitglijden, ontglijden
uitglijden, ontglijden