I greinen werkw. Afbreekpatroon: grei·nen Verbuigingen: greinde Vervoegingen: gegreind (volt.deelw.) greineren II greinen bijv.naamw. Afbreekpatroon: grei·nen van geiten- of kemelshaar gemaakt . 2 definities...
1) Greineren 2) Het oppervlak ruw maken 3) Oneffen maken 4) Oneffen worden 5) Oppervlakte oneffen maken 6) Stof 7) Van een bepaald weefsel 8) Van kamelot vervaardigd 9) Van zeker weefsel 
korrel op iets aanbrengen (toon de herkomst via de etymologiebank)
Meestal het bewerken van het oppervlak van een lithosteen tot het de structuur van fijn schuurpapier heeft. Bij het greinen wordt met een greinschijf of een glazen loper fijn zilverzand of carborundumpoeder over de steen gewreven.
(greinen / greineren) Eenzijdig aanbrengen van struktuurpersingen in papier of karton, waarbij de tegendrukwals glad is.