hinkelen werkw. Uitspraak: [ ˈhɪŋkələ(n) ] Vervoegingen: hinkelde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gehinkeld (volt.deelw.) als kinderspel op één been van de ene plaats naar de andere springen Synoniemen: hinken 3 definities...
1) Gezelschapsspel 2) Hinken 3) Kinderspel 4) Op één been huppelen 5) Op een been springen 6) Spel 1) Hinken 
op ??n been voortspringen (toon de herkomst via de etymologiebank)
een spel waarbij je op één been vooruitspringt vb: het meisje was op straat aan het hinkelen
op één been voortspringen