de hoofdzin zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ 'hoftsɪn ] Afbreekpatroon: hoofd·zin Verbuigingen: hoofdzinnen (meerv.)
zelfstandige zin taalkunde Voorbeelden: 'In een Nederlandse hoofdzin staan onderwerp en persoonsvorm naast elkaar en helemaal of bijna helemaal aan het begin.' , ''Je zoekt een woord op.' De vorige zin is een hoof...
Gevonden op
https://www.woorden.org/woord/hoofdzin
1) Zin 2) Taalkundige term 3) Zelfstandige zin
Gevonden op
https://www.mijnwoordenboek.nl/puzzelwoordenboek/Hoofdzin/1
De hoofdzin (of: zelfstandige zin) is een zin die niet als zinsdeel of zinsdeelstuk fungeert in een grotere zin. Een kenmerk van hoofdzinnen is dat de persoonsvorm doorgaans op de tweede, soms op de eerste zinsplaats staat. De hoofdzin omvat ook de bijzinnen die afhankelijk zijn van de `rompzin` (de hoofdzin zonder bijzin(nen)).
Gevonden op
https://taaladvies.net/termen/
een zelfstandige zin, die dus op zichzelf kan staan; meer hoofdzinnen kunnen worden verbonden tot één enkel samengestelde zin; in tegenstelling tot een bijzin staat de persoonsvorm op de gewone plaats, net na het onderwerp
Hij luistert naar muziek.
Zij speelt fluit maar hij speelt viool (2 hoofdzinnen)Gevonden op
https://www.encyclo.nl/lokaal/10109
Geen exacte overeenkomst gevonden.
