de hoogbouw zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ 'hoxbɑuw ] Afbreekpatroon: hoog·bouw gebouwen met veel verdiepingen Voorbeeld: 'Het oude station wordt nu letterlijk overschaduwd door de omringende hoogbouw.' Antoniem: laagbouw 8 definities...
1) Flat 2) Flatbouw 3) Flats 4) Torenflat 5) Wolkenkrabber 1) Flatbouw 2) Flatwoningen 
Gebouwen (als zelfstandige eenheid of onderdeel van een groter gebouw) hoger dan 35 meter of bestaande uit 10 of meer woonlagen.
Met hoogbouw worden hoge gebouwen bedoeld. Officieel wordt de term hoogbouw gebruikt voor gebouwen waarin volgend het Bouwbesluit een lift vereist is, deze eis geldt echter al vanaf vijf verdiepingen. Bij de kengetallen gebruiken we de term hoogbouw voor gebouwen met meer dan 10 lagen.
Manier van bouwen waarbij men in meerdere bouwlagen op elkaar woont. Voorbeelden hiervan zijn de portiekflat en de galerijflat.
Gebruikt voor gebouwen met meer dan negen of tien verdiepingen met liften, met name wanneer ze afsteken tegen de horizon.
Manier van bouwen waarbij men in meerdere bouwlagen op elkaar woont. Voorbeelden hiervan zijn de portiekflat en de galerijflat.
[ architectonische termen] Met hoogbouw wordt een hoog gebouw of een groep hoge gebouwen aangeduid; het tegenovergestelde van laagbouw. Hoogbouw staat volgens het Bouwbesluit voor gebouwen met een verblijfsgebied dat 70 meter of meer uitsteekt boven straatniveau. 
Zelfstandige woningen in een gebouw met vier of meer woonlagen (meergezinswoningen)