idiosyncratisch bijv.naamw. Uitspraak: [ idijosɪŋ'kratis ] Afbreekpatroon: idio·syn·cra·tisch met een eigen, afwijkend karakter Voorbeelden: 'idiosyncratisch taalgebruik van jongeren' , 'idiosyncratisch gedrag' 
persoonsafhankelijke geluidsperceptie door individuele eigenschappen van het uitwendige oor
met een eigen, afwijkend karakter Voorbeeld: Het idiosyncratische gedrag van de jeugd van tegenwoordig.
•van de aard van of als idiosyncrasie. •individueel, eigen. •tweede betekenisomschrijving.