infecteren werkw. Uitspraak: [ ɪnfɛk'terə(n) ] Afbreekpatroon: in·fec·te·ren Vervoegingen: infecteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïnfecteerd (volt.deelw.) (door een virus, bacterie of schimmel) aangetast worden, waardoor je ziek kunt worden medisch Voorbeelden: 'een geïnfecteerde wond' , 'jodium tegen het...
1) Aansteken 2) Verpesting 3) Aanstoken 4) Overbrengen 5) Verpesten 6) Verbitteren 7) Vergiftigen 8) Vergiftiging 9) Ontsteken 10) Besmetten 
besmetten
het veroorzaken van een infectie (lokale ontsteking of algeheel ziek zijn door een ziektekiem)
besmetten (toon de herkomst via de etymologiebank)
•aansteken, besmetten.
Infecteren is besmetten. [basiswoordenlijst groep 8]