infecteren werkw. Uitspraak: [ ɪnfɛk'terə(n) ] Afbreekpatroon: in·fec·te·ren Vervoegingen: infecteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïnfecteerd (volt.deelw.) (door een virus, bacterie of schimmel) aangetast worden, waardoor je ziek kunt worden medisch Voorbeelden: 'een geïnfecteerde wond' , 'jodium tegen het i...
1) Aansteken 2) Aanstoken 3) Besmetten 4) Ontsteken 5) Overbrengen 6) Verbitteren 7) Vergiftigen 8) Vergiftiging 9) Verpesten 10) Verpesting 1) Aansteken 2) Aanstoken 3) Besmetten 4) Verbitteren 5) Vergiftigen 6) Verpesten 
besmetten (toon de herkomst via de etymologiebank)
•aansteken, besmetten.
besmetten
het veroorzaken van een infectie (lokale ontsteking of algeheel ziek zijn door een ziektekiem)