inhiberen werkw. Uitspraak: [ ɪnhi'berə(n) ] Afbreekpatroon: in·hi·be·ren Vervoegingen: inhibeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïnhibeerd (volt.deelw.) proberen te stoppen of te verhinderen Voorbeelden: 'medicijnen om agressief gedrag te inhiberen' , 'de groei van kankercellen inhiberen' Antoniem: faciliteren Synoniemen:...
1) Het verbieden 2) Beletten 
Let op: Spelling van 1858 geregtelijk verbieden. Inhibitie, geregterlijk verbod om voort te gaan, opschorting
remmen