interpreteren werkw. Uitspraak: [ ɪntərprəˈterə(n) ] Afbreekpatroon: in·ter·pre·te·ren Vervoegingen: interpreteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geïnterpreteerd (volt.deelw.) een eigen uitleg geven aan (iets) Voorbeelden: 'Ik interpreteerde zijn woorden als een weigering.' , 'het interpreteren van moeilijke teksten' , '...
1) Lezen 2) Opvatten 3) Uitleggen 4) Uitvoeren 5) Verklaren 6) Vertalen 7) Vertolken 8) Weergeven 1) Lezen 2) Opvatten 3) Uitleggen 4) Verklaren 5) Vertalen 6) Vertolken 7) Weergeven 
duiden, uitleggen; vertolken (toon de herkomst via de etymologiebank)
het op een bepaalde manier zien of voelen vb: ik interpreteer haar gedrag als ongeïnteresseerd Synoniemen: beschouwen uitleggen opvatten
•uitleggen of opvatten.
Uitleggen
Het geven van een bepaalde uitleg/betekenis aan iets.
De resultaten uit je onderzoek toelichten en verklaren.
rechtswetenschap: opvatten; uitleggen. ...
1: Proberen na te voelen wat de dichter waarschijnlijk gevoeld heeft toen hij het verhaal opschreef.