I de invalide zelfst.naamw. (m./v.) Uitspraak: [ ɪnvaˈlidə ] Afbreekpatroon: in·va·li·de Verbuigingen: invaliden (meerv.) iemand die door een gebrek beperkt is in het gebruik van zijn of haar lichaam Voorbeelden: 'oorlogsinvalide' , 'invalidentoilet' II invalide bijv.naamw. Uitspraak: [ ɪnvaˈlidə ] Afbreekpatroon: in·va·li·de 
1) Arbeidsongeschikt 2) Arbeidsonvolwaardige 3) Blijvend arbeidsongeschikt 4) Gebrekkig 5) Gebrekkige 6) Gehandicapt 7) Gehandicapte 8) Hulpbehoevend 9) Krepel 10) Mank 11) Mindervalide 12) Onbekwaam tot werk 13) Ongeschikt voor arbeid 14) Verminkt 15) Verminkte 1) Arbeidsongeschikt 2) Blinde 3) Gebrekkig 4) Gebrekkige 5) Gehandicapt 6) Gehandicapte 7) Hulpbehoevend 8) Kreupel 9) Mank 10) Ongeldig 11) Onthand 12) Verlamde 13) Verminkt 14) Verminkte 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Invalide``] In het algemeen een krijgsman, die ongeschikt voor de dienst geworden is; men onderscheidt halve invaliden, die wel niet meer voor de velddienst, maar toch voor garnizoensdienst of enkele takken daarvan geschikt zijn en geheele invaliden, die ook daarvoor onbruikbaar zijn. De halve invalide,...
persoon met een functionele beperking of gebrek (toon de herkomst via de etymologiebank)
wie door ziekte of ouderdom niet meer alles zelf kan vb: mijn oma zit in een rolstoel, ze is invalide Synoniem: gebrekkig
gehandicapt
gehandicapt