joelen (toon de herkomst via de etymologiebank)
[Vergeten woorden] (zw. -de) luidruchtig zijn vreugde of geestdrift uiten [= joelen, van ju, niet ~ juil]
Juilen is een onomatopee (klanknabootsing) die het huilen, gieren en tekeergaan van de stormwind aanduidt.[TvhW]
Het gieren en tekeergaan van een stormwind.