kappen werkw. Uitspraak: [ 'kɑpə(n) ] Afbreekpatroon: kap·pen Vervoegingen: kapte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekapt (volt.deelw.) 1) (een boom) onderaan met een bijl hakken tot die omvalt Voorbeeld: 'een protest tegen het kappen van het bos voor een nieuw vliegveld' Synoniem: omhakken 2) (iemand) zijn of ...
1) Afhaken 2) Afhakken 3) Bewerking van hout 4) Bomen omhakken 5) Bomen vellen 6) Coifferen 7) Eindigen 8) Ermee stoppen 9) Haar borstelen 10) Haar kammen 11) Haar opmaken 12) Hakken 13) Houten 14) Houwen 15) Kerven 16) Knippen 17) Netjes zijn beurt voorbij laten gaan 18) Nokken 19) Omhakken 20) Omhouwen 1) Afhaken 2) Afhakken 3) Borstelen 4) Coifferen 5) Eindigen 6) Haarknippen 7) Hakken 8) Houwen 9) Kammen 10) Kerven 11) Knippen 12) Ledigen 13) Nokken 14) Omhakken 15) Omhouwen 16) Omzagen 17) Ophouden 18) Schimpen 19) Staken 20) Stoppen 21) Storten 22) Uitscheiden 23) Vellen 
Kappen in de zin van bijvoorbeeld; '2 liter bier achterover kappen' betekent; 'achterover slaan' - 'overhaast opdrinken'.
haar opmaken (toon de herkomst via de etymologiebank)
(Amsterdams) ophouden 
iemands haren verzorgen en opmaken vb: oma is altijd perfect gekapt
•met een snelle slag met een mes of bijl een verbinding verbreken. •"~ met": ergens voorgoed mee ophouden"
Def.: het doorsnijden van een koord of touw.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] (Zich laten -) (Toneel), te laat komen.
haar opmaken - Jaar van herkomst: 1717 (WNT )
HET ANKER KAPPEN: de ankerketting, -tros of -draad doormidden zagen of hakken en met achterlating van het anker vertrekken.
Uit `De lagere vaktalen: De taal der hopkweekers` 1914 d' hop kappen: ze met een braak of ‘bouenaa’ afkappen om het onkruid te vernietigen.
Amsterdams woord voor ergens mee ophouden
gekapt hakken.
Zachte hoofddeksels voor het hoofd en de nek, soms tot de schouders reikend, die zowel apart van een kledingstuk of hieraan vastgemaakt kunnen zijn