de ketter zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ 'kɛtər ] Afbreekpatroon: ket·ter Verbuigingen: ketters (meerv.) iemand die een geloofs- of levensovertuiging heeft die afwijkt van de officiële Voorbeeld: 'Ketters werden door de inquisitie vervolgd.' Synoniemen: afvallig afvallige ketters Spreekwoorden en zegswijzen • zuipen als een 
1) Afgevallene 2) Afvallige 3) Antichrist 4) Apostaat 5) Dwaalgeest 6) Geloofsafvallige 7) Geloofsverzaker 8) Heiden 9) Ongelovige 1) Afvallig 2) Afvallige 3) Apostaat 4) Ariaan 5) Dwaalgeest 6) Geloofsafvallige 7) Geloofsverzaker 8) Heiden 9) Heresiarch 10) Lollarde 11) Ongelovige 12) Raskolnik 13) Renegaat 14) Vrijdenker 15) Vrijgeest 
Let op: Spelling van 1858 behalve de gewone beteekenis van afvallige, afwijkende van de eene of andere Christelijke leer, een zandsteen, welke nabij Pirna gevonden wordt en voor beeldhouwers bruikbaar is
afvallige van een godsdienst (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand die in zijn geloof afwijkt van de officiële leer vb: in Zuid-Frankrijk werden de ketters zwaar vervolgd
die afwijkt van de geloofsleer
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] al wie 't niet eens is met de stellingen der als rechtzinnig erkende Kerkleer. Uit Grieks katharos = rein; òf omdat in den aanvang der 11e eeuw opgekomen sekten der Katháren (of Manichaeërs, Paterini, Publicani, Boni homines) zichzelve als rein beschouwden, òf ...
die afwijkt van de geloofsleer
Begrippenlijst: Nederland 1648-1780 - persoon waarvan de godsdienstige opvattingen niet in overeenstemming waren met het geldende rooms-katholieke geloof of die enkele leerstellingen daarvan verwierpen
Grieks: katharos, zuivere: binnen de kerkgemeenschap gedoopt persoon die een of meer grondwaarheden van het geloof verwerpt; het woord is ontleend aan de Catari (Katharen), een sekte uit de 11de en 12de eeuw.
iemand die een andere geloofsleer aanhangt dan de officiële. de term werd vooral gebruikt door katholieken tov protestanten