klokken werkw. Afbreekpatroon: klok·ken Verbuigingen: klokte Vervoegingen: geklokt (volt.deelw.) 1) een geluid voortbrengen dat als " klok" klinkt Voorbeelden: 'De kippen klokten opgewonden.' , 'Het water klokte toen de luchtbel ontsnapte.' 2) een tijd opnemen Voorbeeld: 'Zij klokte een tijd van 2:14:34,34...
1) De tijd opnemen 2) Hoorbaar slikken 3) Hoorbaar tikken 4) Kloek 5) Klotsen 6) Tijd opnemen 7) Timen 8) Zingen van een kloek 9) Zingen van patrijs 10) Zingen van vogels 1) Klotsen 2) Timen 
een motor klokken: het uitlijnen van een motor. De term is waarschijnlijk afkomstig van het veelvuldig gebruik van de meetklok tijdens deze werkzaamheden.
zie: Luidklokken