kortharig bijv.naamw. Uitspraak: [ kɔrt'harəx ] Afbreekpatroon: kort·ha·rig met haren die van nature niet lang worden Voorbeeld: 'een kortharig hondenras' Antoniem: langharig 
1) Even ruig als stekelig 2) Kort van haar 
met kort haar; kort haar hebbend; voorzien van kort haar met een vacht met kort haar; een vacht met kort haar hebbend; voorzien van een vacht met kort haar
Korte bovenvacht met ondervacht.
korte bovenvacht met ondervacht. Zie ook: gladharig