kwaken werkw. Uitspraak: [ ˈkwakə(n) ] Afbreekpatroon: kwa·ken Vervoegingen: kwaakte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gekwaakt (volt.deelw.) 1) (van een kikker of een eend) geluid maken 2) luidruchtig onzinnige dingen zeggen Voorbeeld: 'zitten kwaken zonder kennis van zaken' Synoniemen: kakelen kwekken kwet...
1) Dierengeluid 2) Eendengeluid 3) Gaggelen 4) Geluid van een dier 5) Geluid van een kikker 6) Geluid van eend 7) Geluid van eenden 8) Geluid van kikker 9) Geluid van kikkers 10) Gerrebekken 11) Kakelen 12) Kwakken 13) Kwekken 14) Kwetteren 15) Luidruchtig babbelen 16) Natuurlijk geluid van eenden 17) Rekken 1) Kakelen 2) Kwekken 3) Kwetteren 4) Rikkikken 5) Schreeuwen 6) Snateren 7) Worken 
van kikkers, eenden e.d. (toon de herkomst via de etymologiebank)
kwak roepen vb: de eenden kwaken in de sloot
het natuurlijke geluid van eenden en kikkers maken