lachen werkw. Uitspraak: [ ˈlɑxə(n) ] Afbreekpatroon: la·chen Vervoegingen: lachte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gelachen (volt.deelw.) van vrolijkheid een geluid maken met je mondhoeken omhoog en je mond open Voorbeeld: 'Ik moest erg lachen om die grappige man.' Laat me niet lachen. (<dit zeg je als je iets heel ongeloofwa...
1) Brullen 2) Gegiebel 3) Geinig 4) Geluid van een hyena 5) Geluid van een specht 6) Geluid van een tortelduif 7) Gemoedstoestand 8) Giechelen 9) Gieren 10) Ginnegappen 11) Gniffelen 12) Grijnsen 13) Grijnzen 14) Grineken 15) Grinniken 16) Kokkelen 17) Niet huilen 18) Plezier hebben 19) Proesten 20) Schateren 1) Brullen 2) Giechelen 3) Gieren 4) Ginnegappen 5) Grinniken 6) Kraaien 7) Monkelen 8) Proesten 9) Ricaneren 10) Schateren 11) Schaterlachen 12) Stralen 
vrolijkheid uiten (toon de herkomst via de etymologiebank)
Zoals alles wat we met ons lichaam en ons gezicht doen, heeft ook lachen en glimlachen effect op onze medemensen. Lachen is een vorm van nonverbale communicatie (communicatie zonder woorden). Na het eerste oogcontact kan men verschillend op de ander reageren. Men kan zijn mond stil houden, de mondhoeken naar beneden trekken of een vriendelijke ...
een vrolijk geluid maken omdat je iets leuk vindt vb: we moesten lachen om de grap van de leraar
met het gezicht vrolijkheid uitdrukken
met het gezicht vrolijkheid uitdrukken
Aan de zijkanten optrekken van de bovenlippen. Het aan de zijkanten optrekken van de bovenlippen.
het aan de zijkanten optrekken van de bovenlippen
Uit `De lagere vaktalen: De taal der hopkweekers` 1914 ze lachen met d' hop: de kooplui willen maar een uiterst lagen prijs geven.