Syn.: langshelling Def.: bouwplaats van scheepsrompen, die loodrecht op de oever staat en onder water nog een stuk doorloopt om de tewaterlating te vergemakkelijken.
helling, waarbij het schip in de lengterichting in of uit het water gebracht wordt. [ Afbeeldingen ]
Een langshelling is de hoek tussen de horizontaal en de as van de weg, uitgedrukt in de tangens van die hoek.
Scheepshelling waarbij de schepen haaks, of in een licht hoek met het water, van stapel konden lopen.