I legitimeren werkw. Uitspraak: [ lexitiˈmerə(n) ] Afbreekpatroon: le·gi·ti·me·ren Vervoegingen: legitimeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gelegitimeerd (volt.deelw.) zeggen waarom iets juist is Voorbeeld: 'een ontvoering legitimeren' Synoniem: rechtvaardigen II zich legitimeren reflexief werkw. Uitspraak: [ lexitiˈmerə(...
1) Zijn identiteit bewijzen 2) Echt verklaren 3) Echten 4) Wettigen 5) Wettig maken 6) Als echt erkennen 7) Identificeren 8) Rechtvaardigen 9) Vaststellen 
wettigen
1. Wettigen. 2. Bewijzen dat men de persoon is voor wie men zich uitgeeft
Wettig verklaren
voor echt verklaren (toon de herkomst via de etymologiebank)
privacyrecht: zich identificeren. Bijv. de politie hield de man staande, hij moest zich ~. Van belang ...rechtswetenschap: toestaan of goedkeuren; rechtvaardigen. Bijv. de burgemeester vond het gebruik van geweld door de politie ...
een bewijs tonen waaruit blijkt dat je bent wie je zegt te zijn vb: bij de ontvangst van het pakje moest ik me legitimeren