[geschiedenis oudheid] Ook Langobarden. Oost-Germaans volk, dat tijdens de volksverhuizingen vanuit Scandinavië (rond 200) oorlogvoerend naar het zuiden trok. Werden aanvankelijk bondgenoten van de Oost-Romeinen in het Byzantijnse Rijk, maar veroverden in 568 een groot deel van het Byzantijnse Noord- en Midden Italië. Hier... Gevonden op https://www.cultureelwoordenboek.nl/geschiedenis-oudheid/longobarden