I mineur bijv.naamw. 1) een toonsoort met een ingetogen karakter 2) “klein” in de benaming van bepaalde intervallen, akkoorden en toonladders; vaak genoemd in combinatie met het terts-interval II mineur zelfst.naamw. Verbuigingen: mineurs Verbuigingen: mineurtje persoon die mijnen legt of ingraaft 
1) Kleine terts 2) Toonsoort 3) Toongeslacht met kleine terts 4) Toonsoort met een droevig karakter 5) Hoofdtoon 6) Genist 7) Sombere stemming 8) Toonsoort van droevige klanken 9) Somber van toon 10) Somber 11) Geniesoldaat 12) Niet erg vrolijk 13) Soldaten van de genie 14) Droevig klinkende toon 15) Schansgraver 
Specialist in het mineren; meestal een daartoe opgeleid geniesoldaat; zie ook sappeur.
[klassieke muziek] Muziekterm waarmee de kleine-tertstoonladder wordt aangeduid (zie terts). Muziekstukken waarbij de mineurladder is toegepast hebben meestal een treurig karakter. Tegenstelling: majeur.
[Let op: Spelling en uitleg uit 1890] soldaat, die tot het wapen der genie behoort en wiens taak het is, loopgraven en mijnen aan te leggen; van Frans mine, mijn.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Mineur``] Zie Genie. Hier te lande had men reeds in den tachtig-jarigen oorlog een korps mineurs, dat geene bepaalde sterkte had, maar naar omstandigheden vermeerderd of verminderd werd en waarvan de eerste ons bekende bevelhebber, de meester-mineur Hommer was. De eerste kompagnie mineurs werd bi...
opbouw van een toonladder waarvan de eerste terts klein is. Composities in mineur worden vaak als droevig ervaren.
Kleine terts toonladder of kleine terts akkoord
Toongeslacht met kleine terts
Mijnenlegger en opruimer
kleinetertstoonschaal (toon de herkomst via de etymologiebank)
somber, gedeprimeerd; kleinetertstoonsoort