het naamwoord zelfst.naamw. Uitspraak: [ 'namwort ] Afbreekpatroon: naam·woord Verbuigingen: naamwoorden (meerv.) woord dat verwijst naar iemand of iets of naar een eigenschap Voorbeelden: 'zelfstandig naamwoord' , 'bijvoeglijk naamwoord' 5 definities...
1) Adjectief 2) Bijvoeglijk naamwoord 3) Nomen 4) Normen 5) Substantief 1) Nomen 2) Taalkundige term 3) Woordsoort 
woord dat een persoon of zaak noemt, bepaalt of aanduidt nomen (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [taalkunde] een woord dat een persoon of zaak noemt, bepaalt of aanduidt.
woord dat een persoon of zaak noemt
Een woord dat een persoon of zaak noemt, bepaalt of aanduidt Men onderscheidt: substantief (zelfstandig naamwoord) en adjectief (bijvoeglijk naamwoord)
Men onderscheidt zelfstandige naamwoorden en bijvoeglijke naamwoorden. Een zelfstandig naamwoord (ook wel: nomen, substantief) heeft betrekking op een 'zelfstandigheid', d.w.z. dingen, zaken, omstandigheden en dergelijke. Kenmerkend voor naamwoorden is dat ze vergezeld kunnen gaan van een lidwoord (de of het)....