obsederen werkw. Uitspraak: [ ɔpseˈderə(n) ] Afbreekpatroon: ob·se·de·ren Vervoegingen: obsedeerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft geobsedeerd (volt.deelw.) sterker dan normaal interesseren/boeien Voorbeeld: 'De hele wereld lijkt geobsedeerd door de sudokupuzzel.' Synoniemen: intrigeren 3 definities...
1) Fascineren 2) Geest voortdurend bezighouden 3) Intrigeren 4) Kwellen 5) Niet loslaten van gedachten 6) Niet met rust laten 7) Sterk fascineren 8) Verblinden 9) Volledig in beslag nemen 10) Voortdurend lastigvallen 1) Inbeslagnemen 2) Verblinden 
Let op: Spelling van 1858 iemand niet van de zijde gaan, niet van hem wijken, op al zijne handelingen, redenen, enz., naauwkeurig acht geven, iemand met verzoeken bestormen, hem lastig vallen of kwellen; ook van den duivel bezeten zijn
geheel in beslag nemen (toon de herkomst via de etymologiebank)
geheel in beslag nemen