onderschatten werkw. Uitspraak: [ ɔndərˈsxɑtə(n) ] Afbreekpatroon: on·der·schat·ten Vervoegingen: onderschatte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft onderschat (volt.deelw.) denken dat iets of iemand minder kan dan in werkelijkheid Voorbeeld: 'je tegenstander onderschatten' Antoniem: overschatten Synoniemen: miskennen onderwaarder...
1) Bagatelliseren 2) Miskennen 3) Onderwaarderen 4) Uitpoetsen 1) Bagatelliseren 2) Miskennen 3) Onderwaarderen 
slechter of moeilijker inschatten dan de werkelijkheid vb: ik heb zijn slimheid echt onderschat Tegenstelling: overschatten
te laag schatten