opkrikken werkw. Uitspraak: [ 'ɔpkrɪkə(n) ] Afbreekpatroon: op·krik·ken Vervoegingen: krikte op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft opgekrikt (volt.deelw.) verbeteren door gebruik te maken van een bepaald hulpmiddel Voorbeelden: 'je imago opkrikken' , 'je conditie opkrikken' Synoniemen: aandrijven aansporen opwekken prikkelen stimu...
1) Aandrijven 2) Aansporen 3) Omhoog brengen 4) Omhoogbrengen 5) Opvijzelen 6) Opwekken 7) Prikkelen 8) Stimuleren 9) Vijzelen 1) Aandrijven 2) Aansporen 3) Opvijzelen 4) Opwekken 5) Prikkelen 6) Stimuleren 7) Vijzelen 
met een hulpmiddel omhoog brengen of verbeteren vb: de auto werd opgekrikt met een krik
• [ov] met behulp van een krik van de grond opheffen. • [ov] "overdrachtelijk" met een kunstgreep wat meer leven in iets brengen • tweede betekenisomschrijving • enz.