het oppervlak zelfst.naamw. Uitspraak: [ ˈɔpərvlɑk ] Afbreekpatroon: op·per·vlak Verbuigingen: oppervlakken (meerv.) 1) buitenkant of bovenkant Voorbeelden: 'een marmeren sculptuur met een ruw oppervlak' , 'wateroppervlak' Synoniem: oppervlakte 2) grootte van een stuk grond Voorbeeld: 'Het totale oppervlak van ...
1) Areaal 2) Oppervlakte 3) Superficie 4) Vlak 1) Bovendeel 2) Bovenste deel 3) Bovenste laag 4) Bovenste vlak 5) Oppervlakte 6) Uitgestrektheid 
het bovenste of buitenste vlak vb: onder het oppervlak van de aarde bevindt zich vuur Synoniem: oppervlakte
•vlak dat iets naar boven begrenzen
[wiskunde] De tweedimensionale begrenzing van een lichaam. Zie dimensie.
De tropische regenwouden beslaan slechts 7 % van het totale landoppervlak op aarde (dat was oorspronkelijk 14%). Toch herbergen ze meerdan de helft van alle dier- en plantensoorten! Daarvan zijn er miljoenen nog onbeschreven.