de ordening zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ 'ɔrdənɪŋ ] Afbreekpatroon: or·de·ning Verbuigingen: ordeningen (meerv.) het volgens een systeem rangschikken Voorbeeld: 'de ordening van het dierenrijk.' ruimtelijke ordening (inrichting en structurering van de ruimte in een bepaald gebied) Synoniemen: arrangement indeling inrichting instell...
1) Algemene opruiming 2) Arrangement 3) Beschikking 4) Bestel 5) Chaos opheffen 6) Classificatie 7) Compositie 8) Gezondmaking 9) Herstelling 10) Het rangschikken 11) Indeling 12) Inrichting 13) Maatregel 14) Opbouw 15) Opruiming 16) Opstelling 17) Ordonnantie 18) Organisatie 19) Plaatsing 20) Plan 1) Arrangement 2) Bestel 3) Compositie 4) Herstelling 5) Indeling 6) Inrichting 7) Maatregel 8) Opbouw 9) Opruiming 10) Opstelling 11) Ordonnantie 12) Organisatie 13) Planning 14) Rangorde 15) Rangschikking 16) Regeling 17) Regularisatie 18) Reorganisatie 19) Samenstelling 20) Sanering 21) Schikking 
Zie taxonomie
De manier waarop de beeldaspecten ten opzichte van elkaar zijn geplaatst en een geheel vormen
•een regelmatig, een aangebrachte orde, het tegendeel van chaos. • [wiskunde] een ordeningsrelatie in de wiskunde .
regelmatige schikking of plaatsing
Rangschikken van archiefbescheiden, archiefbestanddelen en archiefafdelingen binnen een archief overeenkomstig een systeem.
Alle organismen worden volgens de huidige ordening ingedeeld bij een van de vier rijken: bacteriën, schimmels, planten en dieren.
groeperen volgens bepaalde kenmerken