de oudheid zelfst.naamw. (v.) Uitspraak: [ ˈɑuthɛit ] Afbreekpatroon: oud·heid periode in de geschiedenis waarin de Grieken en Romeinen een hoge beschaving hadden in de grijze oudheid (heel lang geleden) 
1) Lang vervlogen tijden 2) Lang vervlogen tijd 3) Geschiedkundig tijdperk 4) Periode (historisch) 5) Periode in de geschiedenis 6) Oude geschiedenis 7) Vroeger 8) Cultuurperiode 9) Het verre verleden 10) Tijdperk 11) Antiquiteit 12) Ver verleden 13) Historische periode 14) Historisch tijdperk 
Zie klassieke oudheid
periode tussen de uitvinding van het schrift en de val van het Romeinse Rijk
periode van 3000 v.Chr. tot 500 (tijden van grieken en romeinen)
periode van de prehistorie tot de middeleeuwen, antiquiteit (toon de herkomst via de etymologiebank)
de tijd van de oude Grieken en Romeinen vb: dat stamt nog uit de oudheid
•het tijdperk van de geschiedenis vóór de middeleeuwen. •een overblijfsel uit [1]. •tweede betekenisomschrijving. •enz.
de periode vanaf de introductie van het schrift (ca. 3000 v. Chr.) tot en met ongeveer de 5e à 6e eeuw na Chr.