1) Stadhouder 
Let op: Spelling van 1858 een stedehouder in den oud-Romeinschen staat, wiens waardigheid Proconsulaat genaamd werd
[Let op: Spelling en uitleg uit 1920] of pro consule. Wanneer de consuls hun ambtsjaar volbracht hadden en naar hunne provinciën gingen als stadhouders, waren zij eigenlijk privati, maar de senaat verlengde hun imperium en bekleedde hen voor het bestuur hunner provincie met consulaire macht. Zie prorogatio. ...
een consul die na afloop van zijn imperium (macht) i n Rome gouverneur werd van een provincie van het Romeinse Rijk. In de keizertijd werden alle gouverneurs van senaatsprovincies proconsul genoemd.