recidiveren werkw. Uitspraak: [ residi'verə(n) ] Afbreekpatroon: re·ci·di·ve·ren Vervoegingen: recidiveerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerecidiveerd (volt.deelw.) steeds weer terugvallen in misdadigheid Voorbeeld: 'Ongeveer 70 procent van de gestraften recidiveert na vrijlating.' 1 definitie...
1) Bij herhaling een misdrijf plegen 2) Herhalen 3) Recidivist worden 4) Terugkomen 1) Herhalen 2) Terugkomen