de rector zelfst.naamw. (m.) Uitspraak: [ ˈrɛktɔr ] Afbreekpatroon: rec·tor Verbuigingen: rectors, rectoren (meerv.) de rec - trix zelfst.naamw. Uitspraak: [ ˈrɛk - trɪks ] Afbreekpatroon: rec·tor Verbuigingen: rectrices (meerv.) directeur van een school voor middelbaar onderwijs Synoniemen: hoofd hoofdonderwijzer schooldirecteur sc...
1) Academische functie 2) Beroep 3) Bestuurder 4) Bestuurslid 5) Directeur 6) Directeur van een gymnasium 7) Directeur van een lyceum 8) Directeur van een school 9) Directeur van school 10) Geestelijk ambt in de Rooms-Katholieke Kerk 11) Gymnasiumdirecteur 12) Hoofd 13) Hoofd van een middelbare school 1) Bestuurder 2) Corpsvoorzitter 3) Directeur 4) Hoofd 5) Hoofdonderwijzer 6) Kloosterleider 7) Kloosteroverste 8) Lyceumdirecteur 9) Lyceummeester 10) Onderpastoor 11) Schooldirecteur 12) Schoolhoofd 13) Vaderabt 
(Let op: oude spelling) een der controles van Stainton Moses.
Let op: Spelling van 1858 Lat., een opziener, bestuurder of eerste leeraar van eene Latijnsche school of een gymnasiüm. Rector magnificus, de opperbestuurder van eenen akademischen raad of senaat. Rectoraat, de waardigheid of het ambt van eenen rector
kloosteroverste; schooldirecteur (toon de herkomst via de etymologiebank)
iemand die de leiding heeft op een school voor voortgezet onderwijs vb: de lastige leerling moest bij de rector komen
hoofd van klooster of onderwijsinrichting
hoofd van een klooster of een onderwijsinrichting
Bestuurder en zielzorger van niet-parochiële gemeenschap, b.v. van een kloostercommunauteit of inrichting.
woord uit 1812, uitleg bij teksten van E.J. Potgieter (1808 - 1875) geestelijk leider van een klooster of gesticht; kapelaan.
(Latijn=bestuurder) Priester die zielzorg uitoefent in een niet-parochiële kerk (ziekenhuis, een bejaardenhuis of een kloosterkerk).