de remmer zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: rem·mer Verbuigingen: remmers (meerv.) 1) stof die een remmende werking uitoefent, die de reactiesnelheid vertraagt 2) iets of iemand die zorgt voor het verminderen van de snelheid van een voertuig . 4 definities...
1) Beroep bij de spoorwegen 2) Iemand die bewust langzaam werkt 3) Inhibitor 4) Spoorman 5) Spoorwegarbeider 6) Spoorwegterm 7) Stof die een remmende werking heeft 8) Stof met een remmende werking 9) Vertrager 1) Inhibitor 2) Vertrager 
Rangeerder ook: bedienaar van de handrem op treinen die vroeger geen doorgaande automatische luchtdrukrem bezaten
stof die de werking van een andere stof (enzym, hormoon of geneesmiddel) remt
Stof die de activiteit van een enzym verlaagt doordat deze de ruimtelijke molecuulstructuur van het enzym verandert.