rijten werkw. Afbreekpatroon: rij·ten Verbuigingen: reet Vervoegingen: gereten (volt.deelw.) met een scheurende beweging uit elkaar trekken Voorbeeld: 'Vijf mensen zijn zondag in het noordoosten van Engeland gewond geraakt, toen het dak van een dubbeldekker werd gereten toen de bus een spoorbrug raakte.' . Synoniemen: losscheuren openrijte...
1) Bersten 2) Losscheuren 3) Openrijten 4) Openscheuren 5) Ritsen 6) Scheuren 7) Splijten 8) Vaneenrukken 1) Losscheuren 2) Openrijten 3) Openscheuren 4) Ritsen 5) Scheuren 6) Splijten 
scheuren (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [ov] met een scheurende beweging uit elkaar trekken. (+audio)
scheuren
Uit `De lagere vaktalen: De taal der hopkweekers` 1914 zie ne keer hoe dat ze 'n reê rijen (rijden) met d' hop. Zie reê.