rijten werkw. Verbuigingen: reet Verbuigingen: gereten 1) in stukken rijten: in stukken scheuren 2) met een scheurende beweging uit elkaar trekken Synoniemen: losscheuren openrijten openscheuren scheuren 
1) Losscheuren 2) Ritsen 3) Openscheuren 4) Openrijten 5) Splijten 6) Scheuren 
scheuren
Uit `De lagere vaktalen: De taal der hopkweekers` 1914 zie ne keer hoe dat ze 'n reê rijen (rijden) met d' hop. Zie reê.
scheuren (toon de herkomst via de etymologiebank)
• [ov] met een scheurende beweging uit elkaar trekken. (+audio)
[Let op: mogelijk oud Nederlands van 1400-1800] zie reet