rijven werkw. Uitspraak: [ 'rɛivə(n) ] Afbreekpatroon: rij·ven Vervoegingen: reef (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gereven (volt.deelw.) met een hark bijeenbrengen Voorbeeld: 'Waar is papa? Hij is in de tuin bladeren bij elkaar aan het rijven.' Synoniem: harken 
1) Bewerking van grond 2) Harken 3) Reken 
met een hark bijeenbrenken of met een hark bewerken; harken
harken (toon de herkomst via de etymologiebank)
•harken, bij elkaar halen, opruimen. •de zeilen inkorten. •:
[Vergeten woorden] (st. reef, heeft gereven) doen scheuren, verscheuren [= IJslands rífa,~ richt ‘kleed’, rijp ‘plukbaar’]
(gewestelijk) harken