de roeper zelfst.naamw. (m.) Afbreekpatroon: roe·per Verbuigingen: roepers (meerv.) Verbuigingen: roepertje (verkleinwoord) 1) iemand die roept bijv. een afslager 2) iets waarmee men kan roepen, een megafoon of scheepsroeper . 3 definities...
1) Afslager 2) Amerikaanse taalkundige 3) Boedelmeester 4) Schreeuwer 5) Spreekbuis 6) Spreekhoorn 7) Spreektrompet 8) Veilingmeester 1) Afslager 2) Custode 3) Keel 4) Krakeend 5) Scheepstrompet 6) Spreektrompet 7) Strot 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Roeper``] Eene buis, wier wanden eenen kegelvormigen of hyperbolischen vorm
hoorn om het stemgeluid te versterken
strot, keel - Voorbeeld: ‘Eer het beest tijd vond om te schreeuwen zat het scherp mesken hem in de keel en de roeper was af’
1> trechtervormige constructie waarmee het mondgeluid gericht en daardoor versterkt wordt. Zie ook scheepsroeper. O.a. genoemd in: De nieuwe wetgeving op de Rijnvaart van 1869. 2> het persoon dat van voorgaand instrument gebruik maakt.