de roeper zelfst.naamw. (m.) Verbuigingen: roepers Verbuigingen: roepertje 1) iemand die roept bijv. een afslager 2) iets waarmee men kan roepen, een megafoon of scheepsroeper 
1) Spreektrompet 2) Amerikaanse taalkundige 3) Boedelmeester 4) Veilingmeester 5) Spreekhoorn 6) Schreeuwer 7) Keel 8) Afslager 9) Spreekbuis 
hoorn om het stemgeluid te versterken
1> trechtervormige constructie waarmee het mondgeluid gericht en daardoor versterkt wordt. Zie ook scheepsroeper. O.a. genoemd in: De nieuwe wetgeving op de Rijnvaart van 1869. 2> het persoon dat van voorgaand instrument gebruik maakt.
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Roeper``] Eene buis, wier wanden eenen kegelvormigen of hyperbolischen vorm
strot, keel - Voorbeeld: ‘Eer het beest tijd vond om te schreeuwen zat het scherp mesken hem in de keel en de roeper was af’