ruien (toon de herkomst via de etymologiebank)
ruien, op regelmatige tijden de oude veren verliezen en nieuwe krijgen (VD) - Voorbeeld: ‘Zonderling, bij die wijven: eens de bloesem uitgeschud, is 't alsof zij hun meisjesnatuur hebben afgelegd - een ander wezen geworden, hun eigen jeugdvuur vergeten; zo gauw de zorgzak op de rug, is hun gevoel verstompt, hun begeerlijkheid vergaan, 't is i...