rukken werkw. Uitspraak: [ ˈrʏkə(n) ] Afbreekpatroon: ruk·ken Vervoegingen: rukte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerukt (volt.deelw.) 1) kort en hard trekken Voorbeeld: 'iemand de kleren van het lijf rukken' 2) masturberen Voorbeeld: 'Hij is al op zijn elfde begonnen met rukken.' Synoniem: onaneren Synon...
1) Een snelle trekkende beweging maken 2) Hard trekken 3) Harde trekken 4) Kort en hard trekken 5) Kort hard trekken 6) Sjorren 7) Snel en ruw trekken 8) Snelle trekkende beweging maken 9) Snokken 10) Trekken 1) Grissen 2) Sjorren 3) Snokken 4) Trekken 5) Voortbewegen 
kort, hard trekken (toon de herkomst via de etymologiebank)
met grote kracht ergens af of uit trekken vb: hij rukte het schilderij van de muur
•in een snelle beweging trekken. •("informeel") masturberen (+audio)
trekken
trekken