rukken werkw. Uitspraak: [ ˈrʏkə(n) ] Afbreekpatroon: ruk·ken Vervoegingen: rukte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gerukt (volt.deelw.) 1) kort en hard trekken Voorbeeld: 'iemand de kleren van het lijf rukken' 2) masturberen Voorbeeld: 'Hij is al op zijn elfde begonnen met rukken.' Synoniem: onaneren Zie ...
1) Trekken 2) Een snelle trekkende beweging maken 3) Snelle trekkende beweging maken 4) Hard trekken 5) Snel en ruw trekken 6) Harde trekken 7) Kort en hard trekken 8) Sjorren 9) Snokken 10) Kort hard trekken 
kort, hard trekken (toon de herkomst via de etymologiebank)
met grote kracht ergens af of uit trekken vb: hij rukte het schilderij van de muur
•in een snelle beweging trekken. •("informeel") masturberen (+audio)
trekken
trekken