oprukken werkw. Uitspraak: [ 'ɔprʏkə(n) ] Afbreekpatroon: op·ruk·ken Vervoegingen: rukte op (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: is opgerukt (volt.deelw.) 1) je in een bepaalde richting voortbewegen defensie Voorbeelden: 'het leger rukt verder op' , 'de troepen rukken op' 2) weggaan om een bepaalde reden...
1) Aanvallen 2) Doorstoten 3) Naderen 4) Opakkeren 5) Opdoeken 6) Opdonderen 7) Opdringen 8) Oplazeren 9) Opmarcheren 10) Optrekken 11) Voorwaarts gaan 12) Voorwaarts trekken 1) Opdringen 2) Opmarcheren 3) Opmars 
je verplaatsen in de richting van je doel vb: de soldaten rukken op naar het centrum