straffen werkw. Uitspraak: [ ˈstrɑfə(n) ] Afbreekpatroon: straf·fen Vervoegingen: strafte (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gestraft (volt.deelw.) (iemand) straf geven Synoniem: bestraffen Synoniemen: afstraffen berispen bestraffen sancties treffen belonen (antoniem) Intensiveringen Hoe kun je straffen krachtiger uitdrukken?
1) Aanpakken 2) Afstraffen 3) Afzetten 4) Beboeten 5) Bestraffen 6) Castigeren 7) Deporteren 8) Kastijden 9) Penaliseren 10) Stenigen 11) Tuchtigen 12) Weerleggen 1) Aanpakken 2) Afstraffen 3) Beboeten 4) Berispen 5) Bestraffen 6) Bijkomen 7) Disciplineren 8) Kastijden 9) Laarzen 10) Lonen 11) Mores leren 12) Slaan 13) Straf opleggen 14) Tuchtigen 15) Vindiceren 
[Mil. Woordenboek, spelling van 1861 ``Straffen``] Men kan alle militaire S., naar de wijze waarop zij voltrokken worden in dood-, lijf-, vrijheids- en eerestraffen verdeelen. Het doel van alle militaire S. is om den soldaat af te schrikken van pligtverzuim. Zij moeten dus zoodanig ten uitvoer gelegd worden, dat anderen, wien zulks ook betre...
een overtreding vergelden (toon de herkomst via de etymologiebank)
een vervelende maatregel opleggen omdat hij iets deed wat niet mocht vb: deze ouders straffen hun kinderen veel te streng Synoniem: bestraffen Tegenstelling: belonen
straf geven
De straffen voor rijders in het geval van het schenden van het reglement gaan van een waarschuwing tot een levenslange uitsluiting van de sport. Andere mogelijkheden omvatten boetes, het niet mogen deelnemen voor één of meerdere races, en een vermindering in kampioenschappunten. Als rijders sportgerelateerde of technische overtredingen begaan tij...
Het opleggen van een straf.
(s). De straffen worden onderscheiden in hoofdstraffen en bijkomende straffen.
strafrecht: sancties die op een misdrijf of overtreding staan, die door de officier van justitie worden ge보 en de strafrechter ...