saboteren werkw. Uitspraak: [ saboˈterə(n) ] Afbreekpatroon: sa·bo·te·ren Vervoegingen: saboteerde (verl.tijd enkelv.) Vervoegingen: heeft gesaboteerd (volt.deelw.) opzettelijk laten vastlopen of mislukken 4 definities...
1) Belemmeren uit protest 2) Doen mislukken 3) Kwaadwillig tegenwerken 4) Lawaai maken met klompen 5) Moedwillig belemmeren 6) Moedwillig beschadigen 7) Onklaar maken 8) Opzettelijk tegenwerken 9) Sabotage plegen 10) Tegenwerken 1) Dwarsbomen 2) Tegenwerken 
belemmeren uit protest (toon de herkomst via de etymologiebank)
met opzet laten mislukken vb: de actie werd gesaboteerd door enkele tegenstanders
Tijdens de Tweede Wereldoorlog betekende dit alles wat men niet mocht van de Duitsers en toch deed en alles wat men moest doen van de Duitsers en niet deed.
belemmeren uit protest
belemmeren uit protest