sacharose zelfst.naamw. (de) Afbreekpatroon: sa·cha·ro·se Verbuigingen: sacharosen (meerv.) , een disacharide, bestaande uit een glucose-eenheid en een fructose-eenheid (vruchtensuiker). . 7 definities
1) Kunstmatige zoetstof 2) Sacharide 3) Suiker 4) Suiker in scheikundige zin 5) Tafelsuiker 6) Verzoetingsmiddel 7) Zoetstof 1) Rietsuiker 2) Sucrose 3) Suiker 
[Planten] een disacharide waarvan elk molecuul bestaat uit een glucose-eenheid en een fructose-eenheid.
Sacharose (C12H22O11, ook wel: riet- of bietsuiker) is het bekendste disacharide. Zie ook Binas 67A2.
gewone tafelsuiker, ook bekend onder de naam sucrose. Wordt bij de vertering in de darm onmiddellijk omgezet tot glucose.
(sucrose, riet--bietsuiker) Suiker bestaande uit glucose en fructose (= disacharide)
Sacharose of tafelsuiker wordt door middel van een raffinageproces (gezuiverd en gekristalliseerd) gewonnen uit suikerbieten en uit suikerriet. In 1801 werd in Gut Kunern bij Steinau in Duitsland een suikerfabriek gebouwd volgens de principes van Franz Carl Achard (1753-1821) die de mogelijkheid had ontdekt om uit suikerbieten suiker te halen.